بررسی و مقایسه عملکرد لرزه ای قاب فولادی با ستون های cft با و بدون میراگرهای اصطکاکی

یک سازه می تواند در اثر قابلیت شکل پذیری انرژی زیادی را حین زلزله مستهلک نماید، ولی وجود شکل-پذیری زیاد که موجب صدماتی در برخی از اعضای سازه نظیر تیرها خواهد شد. از همین رو اخیراً پژوهشگران به دنبال وسایلی نوینی که بتواند انرژی وارده را بدون آسیب اتلاف کنند. یکی از آن وسایل استفاده از میراگرهای اصطکاکی است، این میراگر طوری طراحی می شود که در برابر بارهای سرویس معمولی و زلزله های متوسط نلغزد. یعنی اینکه از پیش وسیله را برای نیروی خاصی طراحی می کنند، که تا آن نیرو به وسیله وارد نشود، سازه به صورت ارتجاعی باقی بماند اما بعدازاین نیروی خاص لغزش اتفاق می افتد و میراگر اصطکاکی انرژی زیاد را جذب می کند. میراگر اصطکاکی با کاهش دادن تغییر مکان ها و برش پایه در اعضا به مقاومت سازه در برابر زلزله کمک می-کند. همچنین میراگر اصطکاکی دریفت ماکزیمم را در تمام حالات کاهش می دهد مهم ترین مشکل این نوع میراگر افزایش شتاب طبقات است. در این تحقیق با استفاده از ستون مرکبcft (مقطع فولادی پرشده با بتن) که فولاد، بتن را محصور می کند و به طور قابل توجهی سختی و مقاومت را افزایش می دهد به دنبال بهبود عملکرد لرزه ای قاب فولادی مجهز به میراگر اصطکاکی هستیم. سازه های مدل سازی شده قاب های بادبندی فولادی 5 طبقه و 10 طبقه ای هستند که در فضای دوبعدی مدل-سازی شده اند. میراگرها اصطکاکی در دهانه ی میانی سازه واقع شده اند. سازه تحت بار جانبی شتاب نگاشت زلزله السنترو و طبس قرارگرفته است و تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی بر روی سازه انجام شده است. با بررسی نتایج، بهترین پاسخ سازه در برابر بار وارده را به دست آورده و بدین ترتیب مکان و تعداد بهینه میراگرهای مورداستفاده را در سازه به دست آوریم.